Wiosna

  Pogoda nas ostatnio rozpieszcza. Taaaak! Choć po wczorajszym przykrym, niedzielnym poranku miałam w głębokich czterech literach to, jaka jest aktualnie pora roku. Czy to wiosna czy zima, jaka różnica? Żeby nie powiedzieć tak dosłownie i z kopyta, że miałam to w zasadzie w dupie. Wylądowałam na izbie przyjęć w szpitalu po reakcji jaką zafundowało mi kilka tabletek żelaza przepisanego przez mojego lekarza. Przebadana bardzo wnikliwie zostałam puszczona wolno. Najważniejsze, że z dzidziusiem wszystko w porządku;)Kopie mamę po żebrach i pęcherzu ile tylko może;) Teraz doszłam do siebie, choć stresu wszyscy najedliśmy się sporo...Człowiek co jakiś czas musi dostać obuchem w głowę, żeby nie narzekał za bardzo i wiedział jakie są ważne w życiu priorytety. Znaczy się wszystko inne przestaje mieć znaczenie.

 No ale ja dziś o wiośnie miałam w sumie pisać, bo to daje mi energię właśnie...

  Dni coraz dłuższe a ziemia na spacerze pachnie już tak inaczej...Ten zapach kojarzy mi się z moimi wyprawami gdy byłam jeszcze małą dziewczynką. Dziadek zabierał mnie i kuzynkę na łąki na spacery. Zawsze kazał znaleźć sobie jakiś kij, jako podpórkę i tak maszerowaliśmy wspólnie opowiadając sobie rożne historie. Czasem naznosiłyśmy z kuzynką z takiej wyprawy ślimaków, kamieni, baźki i sama nie wiem co jeszcze... Czasem nie miałam siły iść i dzidek musiał przynieść mnie na "barana"... Uwielbiałam też powroty, kiedy babcia czekała na nas z pysznym obiadem lub kanapkami i gorącą herbatą z cytryną. Nie muszę mówić, że wcinałyśmy z kuzynką tak, że uszy nam się trzęsły;)W niektóre miejsca zabieram teraz moją córeczkę i dyskutujemy jak najęte.

  Na spacery nadal chodzę, pobieram wręcz energię ze Słońca ale kondycja u mnie już nie ta;-)Śmieję się do męża, że powinnam na plecach mieć takie rozkładane, rybackie krzesełeczko żeby choć na minutkę sobie usiąść i odpocząć. Te nasze małe wyprawy bardzo poprawiają mi humor (szczególnie jak jest słonecznie). Co prawda wszyscy teraz alarmują o smogu, ale ja śmiem twierdzić, że u nas, blisko łąk i lasów chyba nie jest tak źle. W każdym razie nie widzę mgły (no chyba, że to rzeczywiście mgła) ale za to często spotykam sarny i zające;)

  Dlatego postanowiłam zaprosić do swojego domu więcej wiosny, koloru i ciepła. Zrobiłam nowy chustecznik do salonu (poprzedni wylądował w sypialni podczas chorób), doniczki i różne ozdoby. Mam ogromny apetyt na kolor! Co prawda w moim domu dominują pastelowe barwy, ale nie zdziwcie się, jak za chwilę na zdjęciach zobaczycie coś we "wściekłym" różowym lub żółtym. To mi w duszy teraz gra;)I to nie dawka hormonów ciążowych, które biją mi na głowę, a wiosny właśnie!

Wiosno przybywaj, tęsknimy!!!